از جمعه تا جمعه در ایران

از جمعه تا جمعه در ایران

سلامی چو بوی خوش آشنا
عطر و بوی پاکت باز شدهدر اساس دو دیدگاه در رابطه با شیوه ی برخورد با دیکتاتوری مذهبی در سطح داخلی و خارجی وجود دارد. نخست بسیاری بر این اعتقاد اند که با اعلان مجدد غنی سازی و همچنین در تقابل با پروژها ی موشکی رژیم, اکنون باید به مصاف با آن برخاست و سیاست ایزولاسیون و ارجاع قاطع پرونده ی دیکتاتوری مذهبی به شورای امنیت ملل متحد را در دستور کار قرار داد. در پی آن نیز دست به یکسری تحریمات از جمله اقتصادی, بازرگانی و دیپلماتیک برای نمونه بر اساس بند هفت منشور ملل متحد زد. بر سیاق این باور به این رژیم بدلیل سابقه ی سیاه اش در تروریسم , صدور انقلاب , بلوا و آشوب و همچنین سرکوب و نقض گسترده ی حقوق بشر, اساسا اعتمادی نیست. این عدم اعتماد نه از گفتار بلکه از رفتار و عملکرد دیکتاتور ناشی میشود.
رژیمی که به هیچ قانون و تعهدی چه داخلی و یا بین المللی پایبند نیست و ,, تمامیت خواه ,, است. رژیمی که به شهادت تاریخ معاصر ایران از هیچ ظلم و ناعدالتی در حق مردم ایران کوتاهی نکرده است. بیلان اعدام ها و ترور دگر اندیشان , آمار سنگسار و قطع دست و پا, سرکوب زنان و دانشجویان, سرکوب و تحقیر اقلیت های مذهبی و قومی در حاکمیت آخوندی , آینه ی تمام قدی از چهره ی سرکوبگر این رژیم است. رزیمی که فقر و بیکاری و اعتیاد و دختران خیابانی و کودکان دست فروش به ارمغان آورده و تا بخواهید جیب های گشاد آخوندها و کارگزارانش را مملو از اموال ملی ایرانیان نموده است. باوران این دیدگاه بدرستی خواهان تغیرات دمکراتیک و حذف این رژیم قرون وسطائی در ایران هستند و اعتقاد راسخ به ,, حاکمیت مردمی ,, دارند. بر سیاق این سیاست تنظیم هرگونه رابطه با این رژیم فقط منوط به کوتاه آمدن و یا دست کشیدن از پروژه ها ی اتمی اش نمی تواند باشد, بلکه مسئله به در تمامیت سیاست های کلانی نهفته که در رگ و ریشه ی بنیاد های سیاسی و اجتماعی و اقتصادی ایران دارد. در یک کلام آنکه ,, بحث تعیین و تکلیف ,, دیکتاتوری مذهبی مد نظر است. این خواسته همان خواسته ی بخش بزرگی از مردم و مقاومت مردمی ایران است. مردمی که به جان آمده و در هر شهر و دیاری و با کمترین امکانات به مصاف با رژیم و نیروهای سرکوبگراش بر می خیزند. نمونه های اخیر مانند جنبش گسترده ی دانشجوئی در داخل کشور, خیزش زنان قهرمان , خیزش های کردستان و خوزستان و آذربایجان تمامی تائیدی بر این ادعاست. مردم ایران نیز ,, تمامیت خواه ,, هستند و به چیزی کمتر از ,, دمکراسی , عدالت اجتماعی , جدائی سیاست از مذهب و حاکمیت پایدار مردمی ,, تن نخواهند داد. این را نه این نوشتار, بلکه تاریخ پایداری ایرانیان در مقابل دیکتاتور ها و زورگویان مرتجع میگوید. این باور بحق مردم ایران است.
دسته دوم بر این باورند که در این شرائط و در نداشت یک سیاست قاطع و منسجم باید ضمن عقب نشینی , با دیکتاتوری مذهبی به ,, مماشات ,, رسید و به نحوی ,, مصالحه ,, را در دستور کار قرار داد. شاخص آن نیز آنکه مانند دوران جنگ سردو به مثابه یک ,, قدرت منطقه ئی ,, باید با دیکتاوری مذهبی تنظیم رابطه نمود . مثلا هرآنچه که در رابطه با بلوک سابق شرق ملاک و سیاست روز آن دوران بود, آن را دوباره بکار انداخت. بویژه آنکه ولی فقیه دستگاه خود را یکدست نموده و با آوردن پاسدار احمدی نژاد و مشتی تروریست بعنوان ,, وزیر و وکیل ,, بروی کار, اکنون مناسب ترین فرصت برا ی ,, معامله و مذاکره ,, است . زیرا تجربه های گذشته چه در دوران رفسنجانی و یا آخوند خاتمی تماما موئید آن است که دلیل شکست سیاست مماشات ,, وجود چند دستگی ,, در حاکمیت آخوندی بوده و حال با کنار زدن باند های دیگر, مشکل از سر راه برداشته شده است. باوران بر این سیاست به روایت دیگر با باز گذاشتن درب مذاکره میخواهند راه به سیاست ,, تاثیر پذیری ,, متقابل بر حاکمان تهران برده و معتقدند با این وسیله از ,, شتاب دادن بی رویه ,, به جاه طلبی های اتمی رژیم جلوگیری خواهد نمود. تئوریسن های این سیاست, اغلب سیاستمدارانی هستند که بطریقی چه در گذشته و یا حال ,, از دوستان نزدیک ,, دیکتاتوری آخوندی بشمار میرفته و یا میروند. بسیاری از آنان با ,, تهران ,, دارای مناسبات ,, گرم ,, و بقول عوام ,, بده و بستان ,, انند. جوهر سخنان آنان در اصل همان جوهره و سیاستی است که آخوندها میخواهند به دنیا دیکته نمایند. یعنی ,, مذاکره بدون هیچ پیش شرطی ,,آری ,,. سخن آنکه ما را اولا بعنوان ,, ام القرای اسلام ,, و یک دیکتاتوری ,, مسلح به اتم ,, قبول بفرمائید.
با کمی بیشتر و یا کمتر مضمون ارائه ی مشوق های اقتصادی با ضریب تضمین امنیت برای رژیم , معنایی بجز این پیام برای حاکمان تهران ندارد. اما تجارب گذشته همواره نشان داده اند که چنین طرح هائی عملا راه به ,, خرید زمان ,, و گرفتن فرصت بیشتر برای ,,چک و چانه زنی ,, با طرف ای مذاکره کننده را داشته است . یعنی در حالیکه با یکدست طرف مذاکرع کننده را نگه میدارد با دست دیگر در خفا و با شتاب بدنبال نخستین ,, آزمایش اتمی ,, است. مدير مركز تحقيقات استراتژيك در مسكو معتقد است : ,, طرف ايراني تصور مي‌كند كه شيوه رفتارش با غرب موفقيت آميز است و فشار آمريكا را با اعمال فشار متقابل جواب مي‌دهد. مثلاً آمريكا قبول نمي‌كرد كه وارد گفتگوي مستقيم با ايران بشود و ايرانيان فهميدند كه مي‌توانند روي غرب فشار بياورند و آنان را به نقطه‌اي برسانند كه سازش كنند.,,
در کنار این نظرگاه سوال اکنون در این است که رژیم با این ,, پاکت پیشنهادی ,, و با آن پیش شرط اولیه مبنی بر دست کشیدن از غنی سازی چگونه برخورد خواهد کرد.
در یک موضعگیری دیگر نیز پاسدار احمدی نژاد ضمن اشاره به مبنای اصلی طرح یعنی ,, دست کشیدن از غنی سازی ,, بعنوان مبنائی برای مشوق های اقتصادی و امنیتی میگوید, رژیم اش تحت فشارهای غرب، از حق خود برای فن آوری هسته ای نخواهد گذشت. به گزارش فارس: ,, وی در اجتماعی در قزوين خطاب به كشورهاي غربي و اروپايي تاكيد كرد:چه مذاكره‌ كنيد چه نكنيد، چه اخم كنيد و چه نكنيد ملت ايران از مسير پيشرفت و دستيابي به فناوري پيشرفته صلح آميز هسته‌اي سر سوزني عقب نشيني نمي‌كند. ,,
پاسدار علي لاريجاني دبیر شورای امنیت رژیم که طرف مذاکره با خاویر سولانا بوده است میگوید: ,, ابهاماتي در اين طرح هست كه بايد بررسي شود و خواستار زمان بيشتري براي بررسي آن شد.,, . ترجمه آنکه باب مذاکره تا بی نهایت باز باشد .
نمونه ی دیگر آن به موضعگیری علاء‌الدين بروجردي رئيس كميسيون سياست خارجي مجلس آخوندی بر میگردد وی در این رابطه میگوید: ,,گروه 5+1 بايد واقعيت‌هاي ايران را در نظر بگيرد، پيشنهادات آنها بايد با توجه به دستيابي ايران به چرخه سوخت هسته‌اي تنظيم شود,,. پاسخ آنکه ,, طرح با این پیش شرط ,, قابل قبول نیست.
روزنامه كیهان وابسته به حناح غالب در حاکمیت در یادداشت روز خود بسته پیشنهادی سولانا را بی‌ارزش و یك توطئه خواند ه و با اشاره‌‌‌‌‌‌‌ آشكار به‌تهدیدات تروریستی برای غرب، مذاكرات را دادن تضمین امنیتی از سوی حكومت ایران در مقابل امتیازات بسیار از‌جمله غنیسازی دانست. این روزنامه نوشت: خاویر سولانا بسته‌یی از امتیازها برای ایران آورده‌است. آن‌چه‌او آورده، ندیده بی‌ارزش تر‌از آن است كه بتوان ‌‌آن‌را‌ بررسی كرد، با این حال اصل این روند یعنی امتیاز دادن به‌ایران، خیلی هم بد نیست. این تازه آغاز راه‌است و غربیها از این پس فراوان باید به‌ایران بیایند و با خود امتیاز بیاورند. شكل ساده شده موضوع اینگونه‌است: زمانی هست كه‌ایران می‌تواند صددرصد غربیها را در منطقه تهدید كند. یعنی می‌تواند شرایطی به‌وجود بیاورد كه غرب ذره‌یی از بابت آن احساس آرامش و امنیت نكند. و هم می‌تواند این تهدید را از صددرصد به‌مثلاً 10درصد كاهش دهد. لازمه چنین تحركی این است كه‌ایران به‌میزان 90درصد به‌غرب اطمینان بدهد كه در منطقه آزارش نخواهد داد. این 90درصد اطمینان، قیمت دارد. غرب باید در ازای این حجم بزرگ از «تضمین امنیتی» كه‌از ایران دریافت می‌كند انبوهی از امتیازهای سیاسی، اقتصادی، امنیتی به‌تهران واگذار كند. پس امتیازی كه غرب به‌ایران می‌دهد بابت این نیست كه‌ایران از فناوری و توانمندی خود صرف نظر كند بلكه بابت این است كه‌ایران این فناوری را- تا حدودی نه كاملاًًً- در جهت تهدید غرب به‌كار نگیرد. آن‌چه سولانا به‌عنوان قلب پیشنهاد خود به‌ایران آورده وعده مذاكره‌ایران و آمریكا است كه‌اساساً نه فقط یك امتیاز نیست بلكه باید به‌عنوان یك امر فاقد ارزش و بلكه توطئه‌یی جدید تلقی شود.,,

پاکت اهدائی
ین هفته اعلام شد که شش کشور طرف مذاکره با دیکتاتوری مذهبی مجموعه ئی از ,, مشوق ها و تنبیهات ,, را به تهران ارائه نموده اند تا بدین سیاق بر ,, بحران ناشی ,, از غنی سازی و پرونده ی اتمی رژیم آخوندی خط پایانی بکشند. جزئیاتی که طی چند روز گذشته منتشر گردیده شامل سه محور اساسی است. نخستین و مهمترین پیش شرط این طرح همانا در خواست مکرر از رژیم آخوندی مبنی بر ,, دست کشیدن از غنی سازی ,, است که در طرح بصورت زیر فرمولبندی شده است:
,, - تعليق همه فعاليتهاي مربوط به غني‌سازي و بازفرآوري را از سر گرفته و به ادامه اين اقدام در زمان مذاكرات متعهد مي‌شود؛ - اجراي پروتكل الحاقي را از سر مي‌گيرد. ,,
با این پیش شرط محور های بعدی یعنی ,, مشوق های اقتصادی و بازرگانی ,, و همچنین ,, تضمین های امنیتی ,, تنظیم شده اند. به باور بسیاری از کارشناسان محتوی طرح تغییر چندانی با مشابه آن که چندی قبل از سوی سه کشور اتحادیه اروپا ارائه گردید بود, ندارد. فقط یک پارامتر سیاسی در آن نهفته است که اینبار به این سه کشور , سه ابر قدرت دیگر یعنی چین و روسیه و ایالات متحده نیز بعنوان ,, طرفهای مذاکره ,, اضافه شده اند و چشم انداز ,, مذاکره با ایالات متحده ,, نیز در طرح گنجانده شده است . در بخش مشوق های اقتصادی در این طرح پيشنهادی که در وين بر سر آن به توافق رسيدند از جمله ,, دادن يک رآکتور هسته ای آب سبک ,, و ,, تضمین ارسال سوخت اتمی مورد نیاز نیروگاههای اتمی ,, و لغو بخشی از تحریمات اقتصادی از سوی ایالات متحده نیز در نظر گرفته شده است. تضمین سوخت رسانی نیز بسیار محدود و تحت نظارت کامل بین المللی با پیش شرطهای اساسی امکان پذیر گشته که از جمله: ,, - حضور به عنوان يك شريك در مركز چرخه سوخت هسته‌اي بين‌المللي در روسيه كه همه UF6ي را كه در مركز اصفهان توليد شده، غني‌ مي‌كند؛ - ايجاد تاسيسات/ بانك سوخت/ انبار محافظت‌شده براي نگهداري ذخيره حدود پنج سال سوخت هسته‌اي مخصوص ايران با مشاركت و تحت نظارت آژانس بين‌المللي انرژي اتمي؛ - اجراي نظر فرانسه/آمريكا براي تضمين چندلايه‌اي مكانيسم تامين (سوخت هسته‌اي). ,, را مد نظر قرار داده است.
اما در بخش ,, آب نبات ,, در طرح پیشنهادی بعقیده ی کارشناسان ,, برچيده شدن تحريمهاي امريکا به معني آن خواهد بود که ايران مي تواند تجهيزاتی مانند فنآوري کشاورزي و قطعات هواپيماهاي مسافربري از آمريکا بخرد.,, یعنی تکنولوژی پیشرفته و خرید هواپیماها یا یدکی هواپیماهای بوئینگ و ایرباس در صورت حصول توافق با این کشور در دستور کار قرار خواهد گرفت. گرچه رژیم آخوندی یکبار پاسخ خود را در این رابطه به طرف های مذاکره کننده با بیان آن حکایت ,, آب نبات و مروارید غلطان,, داده است , اما بسیاری بر این باورند که اینبار آخوندها از ,, خر شیطان ,, پائین آمده و سرانجام در خصوص دست کشیدن از غنی سازی به مصالحه برسند. رادیو فردا در این رابطه میگوید: ,, اما این نکته مطرح است که چطور ایران قادر است پس از تبلیغات گسترده ای که به ویژه در داخل کشور درباره پایداریش برای ادامه برنامه های غنی سازی صورت داده، موضع خود را عوض کرده، پیشنهادات غرب را بپذیرد و فعالیت های غنی سازیش را متوقف کند,,.
این طرح پس از آنکه طرح سه کشور اروپائی در سال گذشت از سوی دیکتاتور مذهبی با بی اعتنائی روبرو گردید , در دستور کار سران شش قدرت جهان قرارگرفت . بر سیاق این سیاست پنج قدرت جهانی بعلاوه ی آلمان امیداوارند تا بااین مجموعه بتوان, آخوند ها را از ادامه ی غنی سازی منصرف نمایند.نفس ارائه ی چنین طرحی را میتوان از چند زاویه مورد تجزیه و تحلیل قرارداد. نخست آنکه این طرح به باور بسیاری ,, نقطه پایانی ,, بر تمامی تلاش های دیپلماتیک برای برون رفتن از بحران آخوند ساخته است. یعنی کشورهای بزرگ جهان پیامی روشن و متحد به دیکتاتوری مذهبی داده و تا اواسط مرداد به انتظار پاسخ نهائی آخوندها خواهند نشست. نکته ی حائز اهمیت در این طرح آنکه آن را منوط به ,, دست کشیدن رژیم ,, از غنی سازی اورنیوم نموده اند, همان خواسته ئی که قریب سه سال نیم همواره در دستور کارسه کشور اروپائی قرار داشته است. با این پیش شرط خاویر سولانا هماهنگ کننده ی سیاست خارجی اتحادیه اروپا این هفته عازم گردید تا سران رژیم را نسبت به قبول این طرح ,, به حرکت ,, در آورد. به باور بسیاری, گنجاندن پیش شرط ,, دست کشی از غنی سازی ,, خود مشکل و سنگ انداز اصلی برای این طرح است, زیرا آن درست نقطه ی مقابل خواسته های ,, دیکتاتوری مذهبی ,, است. گرچه طرفین بکرات از رژیم خواسته اند تا از پاسخ ,, زودرس ,, به این طرح خودداری و با دقت آن را مطالعه نماید, ولی در پاره ئی موضعگیرهای اولیه سران رژیم و بویژه ولی فقیه آخوندی سمت و سوی ,, پاسخ نهائی ,, آخوندها به این طرح را نمایان کرده است. وی که در سالمرگ خمینی شرکت کرده بود, ضمن شانتاژ در خصوص بستن شاهراه نفتی و تحریک افکار عمومی برای براه انداختن جنگی دیگر در منطقه از جمله میگوید : ,, اجماع چند کشور انحصارطلب سیاسی هیچ ارزشی ندارد. ,,

هفته ی خوبی برایتان آرزومندم
مهرداد هرسینی