چرا دفاع از مبارزان و مجاهدینِ شهر اشرف یک وظیفۀ ملّی و میهنی است؟

ایکاش! افشین به بابک خیانت نمیکرد و جنبش بابک خرمدین بر نیروی غارتگر و ستمگر خلیفۀ وقت پیروز میشد!
ایکاش! مجاهدین صدر مشروطه خلع سلاح و به خاک و خون کشیده نمی شدند و نهال آزادی درختی تنومند میشد!
ایکاش! حزب توده به مصدق و مردم ایران خیانت نمی کرد و شرایط موفقیت کودتای ننگین 28 مرداد بدست مشتی اراذل و اوباش فراهم نمی شد!
ایکاش! در قیام بهمن میدانستیم بدنبال چه هستیم و در مقابل بیعدالتی نسبت به دستگیرشدگان و سران و فرماندهان رژیم پهلوی بی تفاوت نمی ماندیم و از کنار سرکوب زنان و اقلیّت های ملّی و مذهبی بسادگی نمیگذشتیم و تعرض و سرکوب سازمان های سیاسی را، تعرض و پایمال شدن حقوق خود میدیدیم!
ایکاش! تسخیر دانشگاه را تسخیر سنگر آزادی میدانستیم!
ایکاش! نمیگذاشتیم رئیس جمهور وقت بنی صدر آنچنان آسان بدست خمینی عزل شود!
و ایکاش! قویتر و رساتر از سازمانهای حقوق بشر بین المللی، در صحنۀ اجتماعی-سیاسی حضور پیدا میکردیم و نمیگذاشتیم که هزاران هزار تن از فرزندانمان توسط مشتی آخوند به جوخه های اعدام سپرده شوند! ایکاش! و بسیاری ایکاش های دیگر . . . ! قطعاً تاریخ کشورمان میتوانست با هر واکنش و حرکت متفاوت دیگری نوعی دیگر رقم بخورد و شاید میتوانستیم تاریخ سرفرازتری برای خود بسازیم و دنیای بهتری تقدیم فرزندانمان کنیم! یقیناً آنچه امروز میکاریم فردا درو خواهیم کرد و در مقابل نقض حقوق حقۀ هم نوع خود، هم وطن خود و فرزند خود، سکوت کردن امروز ما، چون گذشته آینده تیره و تار محصول خواهد داد! امروز در یک آزمایش تاریخی دیگر، در انتخابی دیگر آینده خود را خواهیم ساخت. امروز نواده های کوروش، بابک، ستارخان و باقرخان و مصدق در جوار خاک میهن به شوق آزادی میهن در جهنم عراق چون کوه استوار رو به آینده، امیدوار، منتظر ساعت موعود هستند تا برای برآورده کردن خواست دیرینۀ ملّی مان که آزادی و استقلال و عدالت اجتماعی است همگام با مردم شریف و آزادۀ ایران، فلک را سقف یشکافند و طرحی نو دراندازند! طرحی که نشانی از حاکمیت دین و ولایت در دولت نباشد و تنها و تنها رای و ارادۀ ملّی جهت گیری جامعه را تعیین کند.
قصور و غفلت ما در حمایت انسانی از مجاهدین و مبارزین یقیناً تکرار تاریخ مملو از شکست و قدرنشناسی از قهرمانان و خادمین میهن حاصل آن دوران دیگری از سیاهی و تباهی برای خود و نسلهای بعدی خواهد بود.
بیائید و فرصت را از دست ندهیم و با حمایت بیدریغ و هوشیارانۀ خود از مجاهدین و مبارزین مستقر در شهر اشرف، توطئه های آخوندهای ایرانی و عراقی علیه منافع ملی مان را با شکست مواجهه سازیم. امروز دفاع از حقوق حقۀ مبارزین و مجاهدین خلق ایران، دفاع از آزادی است! دفاع از حق حاکمیت آزادانۀ اپوزیسیون جمهوری اسلامی است!
بذر تفاهم و دوستی در آیندۀ ایران است بذر آن است که فردا فعالیت سازمان های سیاسی آزاد باشد و دیگر زندانی سیاسی و اعدام و شکنجه نداشته باشد!
امروز چنگ در چنگ شدن با رژیم ضد مردمی-ضد ایرانی جمهوری اسلامی، در عالیترین شکل خود در دفاع از همرزمان مان در تلاش برای ایجاد جبهۀ همبستگی ملّی علیه استبداد و ارتجاع برای سرنگونی تمام عیار ولایت فقیه خود را هویدا میکند!
فردای تابناک و روشن از دل تلاش و هوشیاری امروز بیرون خواهد آمد! در مقابل جمهوری اسلامی همۀ ما کوروش و بابکیم و ستار و باقرخانیم و مصدقیم و مبارزیم و آری مجاهدیم! ما همه مجاهدین و مبارزین آزادی هستیم.
در این شرایط حساس از تاریخ میهنمان، افشاء و خنثی کردن توطئه های رژیم جمهوری اسلامی و دفاع از حق فعالیت آزادنۀ مجاهدین و مبارزین مستقر در شهر اشرف یک وظیفۀ ملّی و میهنی است!
خسته از تکرار تاریخ فریاد میزنم: من کوروشم، بابکم، ستارم، باقرم، مصدقم، بلوچم و کُردم، بیخدا و کَبرم….. بهائی ام، مسیحی ام، کلیمی ام، سوسیالیست و کمونیست ام، مسلمانم، زرتشتیم، . . . مجاهدم، فدائی ام، مبارزم، زنم و آزاده ام و سرانجام انسانی ایرانی ام و حق خود را میخواهم و با زبان خود سرود آزادی تو را میخوانم، کشورم، زادگاهم، میهنم ای ایران!
مجید آریا